ISLANDIA - MAGICZNA KRAINA LODU I OGNIA

Islandia, niezwykłe i magiczne miejsce na mapie świata, szczególnie polecane miłośnikom pieszych wędrówek i dzikiej przyrody. Prawdziwy raj dla fotografów. Wyspa lodu i ognia, na której oprócz licznych i aktywnych wulkanów występują również tereny skute lodem. Krajobrazy nie mają sobie równych - wiele z nich przypomina te opisane w książkach Tolkiena. Gejzery, gorące źródła oraz lodowce i fiordy rozpalają wyobraźnię równie mocno co wierzenia Islandczyków w istnienie elfów, krasnoludów czy trolli.

Półwysep Reykjanes

Półwysep Reykjanes to jedno wielkie pole lawowe w południowo-zachodniej części wyspy. Znajdują się tutaj liczne gorące źródła wody i siarki oraz urokliwe niewielkie miasteczka. Krajobraz księżycowy urzeka swym pięknem i surowością. Unikalnym elementem tutejszego krajobrazu jest widoczna na powierzchni granica (miejsce styku) dwóch płyt tektonicznych: euroazjatyckiej oraz północnoamerykańskiej.

Dzięki występowaniu zasobów naturalnych pokładów ciepła, w okolicy zbudowano elektrownie geotermalne m.in. w Svartsengi, w pobliżu której znajduje się słynna Blue Lagoon czyli „Błękitna Laguna” - basen, który został zasilony przy użyciu gorącej zmineralizowanej wody z elektrowni.

Do najciekawszych atrakcji Półwyspu Reykjanes oprócz wspomnianej Blue Lagoon zaliczyć należy słynny most Miðlína czyli most pomiędzy kontynentami, obszar geotermalny Gunnuhver z najstarszą latarnią morską na Islandii, malownicze klify i formacje skalne Valahnúkamöl, obszar geotermalny Seltún oraz Jezioro Kleifarvatn

Wokół wybrzeża porozrzucanych jest kilka niewielkich miasteczek. Jednym z nich jest historyczna osada rybacka Grindavík.

 

Reykjavik

Reykjavik to najdalej wysunięta na północ stolica świata. Pierwsza osada została założona na tych terenach w 874 r. przez norweskiego wikinga Arnarsona. Nazwał on to miejsce Reykjavik czyli „dymiąca zatoka”, od znajdujących się tu gorących źródeł i gejzerów. Obecnie jest to centrum działalności gospodarczej i kulturalnej kraju.

W przeciwieństwie do wielu stolic europejskich Reykjavik nie ma wielkomiejskiego charakteru. Spacer wąskimi uliczkami, pomiędzy kolorowymi niskimi budynkami dostarczy pozytywnych wrażeń. Pasjonaci kultury wikingów znajdą w mieście sporo pozostałości po dawnych epokach, miłośnicy sztuki z kolei mogą podziwiać liczne rzeźby, posągi, miejski street-art.

Do atrakcji wartych odwiedzenia zaliczyć należy górujący nad miastem kościół luterański, muzeum Perlan, budynek opery, stary port. To też jedno z nielicznych miejsc w Europie gdzie obok sfermentowanego rekina możemy zamówić lody z chleba.

 

Wodospad Seljalandfoss

Seljalandfoss to wyjątkowo malowniczy wodospad na południu Islandii. Znajduje się na dawnym klifie i osiąga wysokość 60 metrów. Niegdyś w tym miejscu przebiegało wybrzeże, ale po stopnieniu lodowca linia wody cofnęła się o kilka kilometrów. Dawne klify stały się więc czymś jakby granicy pomiędzy nizinną a górską częścią Islandii. Seljalandfoss to jeden z niewielu wodospadów. który można obejść wkoło. Za kaskadą wody znajduje się bowiem jaskinia, do której prowadzi wyznaczona ścieżka.

Wodospad Skogafoss

Skogafoss to jeden z najpiękniejszych i największych wodospadów południowej Islandii. Położony jest na klifach dawnego wybrzeża i osiąga wysokość 60 metrów. Ze względu na dużą ilość rozpylanej wody, w słoneczne dni przy wodospadzie często powstaje tęcza.

Wrak samolotu Dakota C-117

Słynny wrak samolotu znajduje się na czarnej plaży Sólheimasandur i jest to najczęściej fotografowane miejsce na południowym wybrzeżu Islandii.

Samolot Douglas Dakota C-117 rozbił się w listopadzie 1973 roku. Na pokładzie w momencie zdarzenia znajdowało się siedmiu członków załogi, ale na szczęście nikt nie zginął. Wrak pozostał i przyciąga turystów z całego świata.

Reynisfjara

Reynisfjara to czarna plaża zlokalizowana w pobliżu miasteczka Vik, w południowej części Islandii. Na wyjątkowość tego miejsca składają się wulkaniczne klify, formacje skalne wynurzające się z morza, czarny piasek i niezwykle rzadkie bazaltowe kolumny. Uważana jest za jedną z najpiękniejszych plaż na świecie.

Nazwa pochodzi od nazwy góry Reynisfjall, która wyrasta na wysokość 340m. Pierwsze co rzuca się w oczy po wejściu na plaże to kolumny z bazaltu, które powstały w wyniku schładzania się płynącej lawy. Z kolei tuż przy linii brzegowej wystają z wody olbrzymie formacje skalne, które wg legendy są zaklętymi w skałę trollami.

Plaża mimo swego niepowtarzalnego klimatu i piękna, jest również jedną z najbardziej niebezpiecznych na świecie. Wysokie fale mogą pojawić się znienacka, występuje tu bowiem zjawisko nazywane sneaker waves.

 

Półwysep Dyrhólaey

Dyrhólaey to niewielki półwysep leżący na południu Islandii, drugi najdalej wysunięty na południe punkt całej wyspy. Miejsce to słynie z malowniczych klifów oraz ze wspaniałego widoku na czarne plaże Islandii. Pewnie jest również, że spotkamy tu słynne maskonury będące jednym z symboli tego państwa.

Na samym szczycie Dyrhólaey znajduje się stara latarnia morska, jednak tym co głównie przyciąga turystów jest widok na masywny łuk skalny, od którego miejsce to wzięło swoją nazwę. Dyrhólaey oznacza bowiem „Wzgórze z dziurką od klucza”.
 

Kanion Fjadrargljufur

Fjadrargljufur to piękny kanion w południowej Islandii, uważany za najbardziej malownicze miejsce na całej wyspie. Osiąga głębokość około 100 metrów, a przez jego środek przepływa rzeka Fjaðrá.

Sam kanion jest wąski i ciągnie się serpentynami ponad kilometr. Z uwagi na kolorystykę skał, mchów i pieniącej się wody miejsce to jest bardzo fotogeniczne i mocno popularne wśród fotografów.

Kanion aż do 2015 r. był stosunkowo mało znany, do czasu aż Justin Bieber nie nakręcił w nim teledysku do jednej ze swoich piosenek. Napływ turystów wywołał niestety tak duże szkody w przyrodzie, że w 2019 r. wnętrze kanionu zostało zamknięte dla odwiedzających i dziś możemy się oglądać je wyłącznie z platform widokowych.

 

Lodowiec Vatnajökull

Lodowiec Vatnajökull jest największym lodowcem w Europie, pokrywającym 8% całego lądu Islandii.

Lodowiec jest centralnym punktem Parku Narodowego Vatnajökull, znajdującego się w południowo-zachodniej części Islandii. Wypływa z niego większość większych rzek na wyspie, a pod jego kopułą skrywają się jedne z najbardziej aktywnych wulkanów Islandii. To popularne miejsce do uprawiania turystyki pieszej na lodowcu.

 

Zatoka lodowcowa

Laguna lodowcowa Jökulsárlón to jedno z tych miejsc, z którego wspomnienia zagoszczą na długo w pamięci. O każdej porze roku na turystów czekają zapierające dech widoki, kry lodowcowe o różnym zabarwieniu, a zwłaszcza wylegujące się na brzegu foki.

Jezioro, które ma około 18 metrów kwadratowych powstało stosunkowo niedawno w wyniku wycofywania się lodowca Vatnajökull.  Powstała w ten sposób szczelina szybko została wypełniona wodami z topniejącego lodowca.

 

Diamond Beach

Diamond Beach czyli Diamentowa Plaża położona jest przy lagunie lodowcowej Jökulsárlón. To co wyróżnia ją spośród innych plaż to porozrzucane kawałki lodu pochodzące z pobliskiej laguny. Jest to efekt topnienia lodowca. Góry lodowe wypływają przesmykiem na otwarty ocean, a prąd znosi je na plażę, na której topnieją.

Ciągnące się kilometrami błyszczące kryształy na czarnym wulkanicznym piasku wyglądem przypominają diamenty.

 

Basen Seljavallalaug

Seljavallalaug to opuszczony, najstarszy basen na wyspie. Znajduje się u podnóża najbardziej znanego islandzkiego wulkanu Eyjafjallajökull, którego erupcja w 2010 r. wstrzymała ruch lotniczy nad Europą.

Wybudowany został w 1923 r. przez władze i miał na celu spopularyzować wśród miejscowych naukę pływania. Z biegiem czasu powstawały coraz to nowsze pływalnie, a basen Seljavallalaug popadał w zapomnienie. Dziś jest nie lada atrakcją turystyczną, głównie z uwagi na swoje malownicze położenie. Basen ten znalazł się również w rankingu 10 najlepszych basenów na świecie.

Latem temperatura wody w basenie sięga 35 stopni, zimą około 20 stopni. Mimo, że woda w basenie nie jest stojąca, warto mieć na uwadze, że zbiornik jest czyszczony przez wolontariuszy raz w roku.

 

Wodospad Detifoss

Wodospad Detifoss nie jest ani najszerszym ani najwyższym wodospadem Islandii. Opada z wysokości 45 metrów i osiąga szerokość 100 metrów. Zasila go jednak potężna rzeka płynąca z lodowca, dzięki czemu przepływa przez niego najwięcej wody na całej wyspie.

Potęgę wodospadu widać z daleka, moc z jaką woda przepływa przez próg wprawia w wibracje otaczające go skały. Czyni go to jednym z najpotężniejszych wodospadów w całej Europie.

Obszar geotermalny Hverir

Obszar geotermalny Hverir można opisać w dużym skrócie jako kawałek Marsa na Ziemi. Krajobraz jak z innej planety, rodem z filmów science fiction. Zero roślinności, porozrzucane stożki wulkaniczne, ziemia we wszystkich odcieniach czerwieni i pomarańczu, unoszący się w powietrzu zapach siarki, wycieki gazów.

Obszar Hverir, który oznacza dokładnie "gorące źródła" znajduje się przy wschodnim zboczu góry wulkanicznej Namafjall. Podczas spaceru wyznaczonymi ścieżkami napotkamy wiele charakterystycznych form geotermalnych i kilka basenów błotnych. Temperatura na głębokości 1000 metrów dochodzi do 200 stopni Celsjusza.

W bliskim sąsiedztwie znajduje się nowoczesny kompleks basenów geotermalnych Myvatn Nature Bath, oferujący kąpiele w temperaturze sięgającej 40 stopni C.

Krater Krafla

Krater Krafla z jeziorem Viti stanowi część większego systemu wulkanicznego o tej samej nazwie. Trudno wręcz sobie wyobrazić, że jest to niewielki fragment tego wulkanu.  Wszystkie wzgórza znajdujące się w okolicy znajdują się wewnątrz głównej kaldery.

Krafla jest rozległa - obwód krateru ma aż 10 km.  Kształt góry wulkanicznej jest jednak mocno zatarty przez kolejne erupcje i erozje. Najstarsze skały centralnego wulkanu Krafli powstały aż około 300 tys. lat temu. Na chwilę obecną Krafla oceniana jest jako średnio aktywny wulkan.

Viti wypelniony błękitną wodą, którego nazwa oznacza dosłownie "piekło" to niewielki krater o średnicy ok. 350 m, wewnątrz głównej kaldery Krafla. Całość wygląda niezwykle malowniczo.

Krater Hverfjall i jaskinia Grjótagjá

Stożkowy wulkan Hverfjall może pochwalić się jednym z najbardziej charakterystycznych kraterów powstałych na obszarze całej Islandii, Jego kształt to idealny okrąg, a czarny kolor dodaje mu dodatkowego klimatu.

Powstał około 2500 - 2800 lat temu a średnica krateru ma ponad 1000 metrów.

Swoją drogą trudno o lepszy punkt widokowy na rozległe tereny zastygłej tysiące lat temu lawy oraz na pobliskie jezioro Myvatn.

W niedalekiej odległości od wulkanu znajduje się niewielka jaskinia lawowa z gorącą wodą - Grjotagja. Swoją popularność zawdzięcza w głównej mierze serialowi Gra o Tron😉

Na tym obszarze gorąca lawa znajduje się w niewielkiej odległości pod powierzchnią ziemi. Z tego też powodu w Grjótagjá wprowadzono zakaz kąpieli.

Wodospad Godafoss

Godafoss czyli Wodospad bogów lub Wodospad kapłanów tojeden z największych i najpiękniejszych wodospadów na Islandii. Znajduje się na północy wyspy w odległości 40 km od Akureyri, drugim co do wielkości (po Reykaviku) mieście.

Spadający z wysokości 12 metrów, szeroki na 30 metrów, jest jednym z najbardziej znanych wodospadów na wyspie.

Akureyri

Akureyri nazywane stolicą północy to drugie co do wielkości miasto na wyspie. Leży niecałe 100 km od koła biegunowego i dzięki bliskości popularnych atrakcji turystycznych jest jednym z najpopularniejszych miejsc na wyspie. Otoczone górami miasto jest również ważnym ośrodkiem rybackim.

Najważniejsze atrakcje znajdują się w bliskim sąsiedztwie Akureyri. Wodospad Godafoss, obszar geotermalny w okolicach jeziora Myvatn, Husavik to obowiązkowe "must see".

Dysponując większym zapasem czasu można się wybrać w rejs na oglądanie wielorybów. Akureyri to też jedno z nielicznych miast na świecie, gdzie czerwone światło dla kierowców samochodów przybiera nieco inną formę od powszechnie nam znanej.

Glaumbaer

Glaumbaer w Skagafjordurr to odrestaurowane gospodarstwo rolne i budynki z drewna, przedstawiające XVIII i XIX-wieczne życie na Islandii. Obiekty pełnią funkcję muzeum.

Cechą charakterystyczną budynków w Glaumbaer jest ich specyficzny styl budowy stosowany na wyspie do 1900 roku. Pokrywało się je grubą warstwą darni, która jest bardzo trwałym i wytrzymałym materiałem.

Glaumbaer było zamieszkiwane do 1947 roku, a dla zwiedzających zostało otwarte w 1952 roku. Jest pierwszym tego rodzaju skansenem na wyspie.